Liczba stron:  76, 

Cena:  32,00 zł, 

Kategoria:  Ekonomia, 

Wysyłka:  gratis (poczta elektroniczna),
Język publikacji:  polski,
Literatura:  tak
Przypisy:  tak
Format:  publikacja w formacie pliku PDF, do czytania na ekranie monitora za pomocą darmowego oprogramowania Adobe Reader, tekst można również kopiować do dowolnego edytora tekstu, np. Worda.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Opis

            W grudniu 1991 r. głowy państw Unii Europejskiej podpisały historyczny traktat w holenderskim mieście Maastricht. Traktat ten wyszedł znacznie poza sprawy czysto związane z polityką pieniężną. Niemniej jednak jest to najlepiej znany dokument stanowiący poważny krok na drodze do unii walutowej w Europie.
            Zawarta w Traktacie z Maastricht strategia przejścia do pełnej unii walutowej była oparta na dwu zasadach. Po pierwsze, droga do unii była widziana jako stopniowy, trwający wiele lat proces. Po drugie, warunkiem wejścia do niej było spełnienie, w sposób zadowalający, określonych kryteriów konwergencji. W niniejszej publikacji dokonana została analiza strategii wypływającej z Traktatu z Maastricht. Strategia ta dotyczyła tego, co kraje UE muszą osiągnąć, aby w przyszłości dołączyć do EMU.
            Podejście do unii zawarte w traktacie było oparte na zasadach powolnego procesu zbieżności (konwergencji). Dokonajmy szczegółowej analizy tego podejścia. Traktat definiuje trzy etapy procesu ku pełnej unii walutowej. W pierwszym etapie, który zaczął się 1 lipca 1990 r. (jeszcze przed podpisaniem traktatu), kraje członkowskie EMS znosiły wszystkie istniejące narzędzia kontroli przepływu kapitału. Jednocześnie wzmocniono stopień współpracy banków centralnych w tych krajach. Na tym trwającym do 31 grudnia 1993 r. etapie były możliwe zmiany parytetów.
            Drugi etap zaczął się 1 stycznia 1994 r. W tym dniu powołano do życia Europejski Instytut Walutowy (EMI), który działał tylko do końca tego etapu i był prekursorem Europejskiego Banku Centralnego (ECB). Uprawnienia EMI były ograniczone i koncentrowały się na wzmacnianiu współpracy między krajowymi bankami centralnymi.
            Na początku trzeciego i ostatniego etapu, w styczniu 1999 r., ustalono parytet nieodwołalnego stałego kursu walutowego. Rozpoczął działalność Europejski Bank Centralny, który emitował własną (w pełnym tego słowa znaczeniu) walutę – euro. Przejście do tego etapu było jednak uwarunkowane spełnieniem pewnych kryteriów. Dany kraj mógł się przyłączyć do unii tylko wówczas, gdy:
1) jego stopa inflacji była nie wyższa niż o 1,5 punktu procentowego w porównaniu do przeciętnej najniższej stopy inflacji trzech krajów EMS;
2) długookresowa stopa procentowa była nie wyższa niż o 2 punkty procentowe niż przeciętne stopy obserwowane w trzech krajach o najniższej inflacji;
3) należał do EMS i nie doświadczał dewaluacji w okresie dwu lat poprzedzających wejście do unii;
4) deficyt budżetu państwa nie przekroczył 3% PKB (jeśli tak było, to stale powinien się obniżać i w znaczący sposób dochodzić do normy 3% lub, alternatywnie, odchylenia od wartości 3% powinny być incydentalne i tymczasowe, pozostając blisko normy);
5) dług publiczny nie powinien przekraczać 60% PKB (jeżeli przekracza, powinien zmniejszać się wystarczająco, aby zbliżać się do tej określonej normy).

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Spis treści

ROZDZIAŁ  I. 
KRYTERIA TRAKTATU Z MAASTRICHT
1.1. Kryterium konwergencji inflacji
1.2. Kryterium konwergencji polityki budżetowej
1.3. Kryterium konwergencji kursu walutowego (wymóg braku dewaluacji)
1.4. Kryterium konwergencji stóp procentowych

ROZDZIAŁ  II. 
POLITYKA MONETARNA W STREFIE EURO

ROZDZIAŁ  III. 
PAKT STABILNOŚCI I WZROSTU
3.1. Droga do Paktu Stabilności i Wzrostu
3.2. Regulacje zawarte w Pakcie Stabilności i Wzrostu
3.3. Zasady stosowania Paktu Stabilności i Wzrostu
3.4. Dotychczasowe zmiany w Pakcie Stabilności i Wzrostu
3.5. Postulowane zmiany w Pakcie Stabilności i Wzrostu
3.6. Ocena Paktu Stabilności i Wzrostu

ROZDZIAŁ  IV. 
ROZWÓJ FINANSÓW PUBLICZNYCH KRAJÓW STREFY EURO

LITERATURA